Batık Gemi...

Yavaş yavaş sona yaklaşıyoruz hissedebiliyorum...

Kalbim öyle kırgın ve buruk ki ne yapacağımı bilmiyorum

En uzaklara dünyanın öbür ucuna öyle çok gidesim varki...

Allahım duy sesimi al götür beni bu cehennemden al :(

Ne için geldim ben bu dünyaya bir hiç uğruna hayatımı mahfetmek kahretmek içinmi yoksa hayatın tadını yaşamak içinmi bu aralar herşey öyle çok sarpa sardıki başka bir hayatı yaşamak istiyorum...

O çirozu bırakıp gitmek yapmıştımda taki beni arayıp öldürüyorum kendimi intihar edicem beni sevmiyorsan benle olmucaksan yaşamamın bir anlamı yok diyene kadar...

O gün başımdan aşağı kaynar sular döküldü ne diceğimi ne yapacağımı şaşırdım biri benim yüzümden intihar edicek ölücekti bunu kaldıramazdım bu vicdan azabıyla yaşıyamazdım lanet olsun dedim lanet olsun ya hayatım boyunca vicdan azabı çekicektim özgürlüğüme kavuşmuş bir şekilde yada vicdan azabı olmadan hayatımı zindan edicektim kafesler ardında yaşıcaktım...

Ben içinde vicdan azabı olmayanı tercih ettim ama doğrumu yaptım yanlışmı bilmiyorum insan istemediği bir insanla beraber olabilirmi ve herşey dahada sarpa sardı...

Benle evlenmek istiyor ben ondan ayrı bir şehirde kafesler ardında yaşarken evlendiğim zaman dört duvar arasına takılmış kalmış biri olucam...

Nereye istersem götürür ne istersem yapar ama burnumdanda fitil fitil getirir paranoyak biri çünkü

Hergün bir erkekle olduğumu düşünüyor sürekli bu yüzden kavga ediyoruz

Yolda biri bana baksa bu niye baktı diyor...

Faceim vardı onuda ele geçirdi 5 aydır kendi elinde ve biri beni dürtse herşeyi benden biliyor ne yapmalıyım şimdi ben ne...

İlk başlarda böyle değildi farklıydı...
Herşey daha farklıydı hiç bir şeyime karışmazdı mini etek giysem iki surat sallandırırdı sonra benim yüzüm asılınca tamam derdi sen üzülme şimdi ise beni üzmek için elinden geleni yapıyor...
Hem giymemi istiyor hoşuna gidiyor hemde biri baktığında tanıyormusun niye sana baktı bacakalarına niye bakıyor benden başkası bakamaz gibi salak salak şeyler söylüyor...
Bir keresinde Oruspu bile dedi bana ve o günden sonra yüzüne bakmadım baya bir süre yine karşıma ölüyorum intihar edicem ameliyata gircem böyle şeyler söyledi biliyorum iyi durumu ama ya gerçekten kötüyse...
Hayatta en zor şey vicdan azabıdır ben bununla yaşıyamam...
Her kavgada bir insan ölümcül vaka olurmu hııı olurmu...
2 gün güzel geçince herşey bir anda iyileşiyor ölümcül vaka olan biri...
Ameliyat diyor doktor %80 riski var diyor başka şekilde iyileşemem sonra dönüp diyorki yok ilaç verdi.
Ne  olacak böyle bu ilişki nereye akdar sürecek bilmiyorum

Bugün günlerden pazar hava öyle kasvetli ve yağışlıki dilimdekileri gönlümdekileri gökyüzü anlatıyor şimdi...
Size bir ilişkimden bahsediyordum bitti diyordum ama hala bitemedi...
Kendimi öldürcem diye bir telefonla başbaşa kaldım bu vicdan azabıyla nasıl yaşanabilirki
Onun benden vazgeçmesini beklemekten başka çarem yok sanırım ondan tek kurtuluşum bu...
Şimdi sizden yardım istiyorum bana bir yol gösterin bir erkekten nasıl kurtulunur

Yeni Gün Yeni Bir Yıl Daha...

Bugün blogumun ilk günü bu günü bilerek seçtim yeni yıla girerken yeni umutlarımı burada paylaşmak için....
Üzüntülerimi umutlarımı mutluluklarımı :)
Blogumun ismindede olduğu gibi aslında biraz dramatik bir insanımdır...
Salya sümük herşeye ağlarım elimde olmadan....
Bir dizi izlerim direk arkadan birr ağlama efecti gelir :)
Aslında böyle olmayıda seviyorum kendimi değiştirmeyi hiç seçmedim belki değişmek isteseydim değişebilirdim. Ama hep böyle olmaktan mutluluk duydum :)
Bugün yine kraliçelik günlerimden biri biraz gerginim sanırım moralim bozuk gibi ama nedenini bilmiyorum...
Bu yüzden 1 saat önce erkek arkadaşıma ''Siktir Ulan!'' deyip telefonu yüzüne kapattım....
Ama suç bende değildiki bugün biraz anlayış bekledim ondan biraz beni anlayışla karşılasın istedim  ama olurmu Dağ ayısı neymiş ben ona hiç anlayış göstermezmişim bu benim anlayışlı halimse anlayışsız halim nasılmış....
Bana erkekmi yok be elimi ellisi tabi ayrılık anlarında hep bir terslik olur hep peşindekiler yok olur bir anda...
Biz aslında 2 senedr beraberiz ama hergünümz bir kavga bir kıyamet başlard böyle değildi kendii prenses felan sanardım yada büyük bir devlet insanı dünyanın kurtarıcısı beni öyle pohpohlardı :)
Şimdi anlıyorum ki hepsi beni tavlayana kadarmış son 5 aydır bana demedik laf bıramadı ben ona bir laf söyleyince ama hooopp hastanelik olur beyimiz ben annesini aramaya kalkınca yok haberi yok yok şöyle yok böyle bu numaraları 1 yersn 2 yersin artık koktu yani...Bokunu çıkarttı son bir kaç aydır sırf vicdan azabı yüzünden beraberim ya gerçekse diye ama sonunda bombası patladı....
''Boooooouuuummmmmmmmmmmmm....''
VE
Arkasından hayatımın şoku....
bana hastanede yatıyorum ölüyoru kalbimden ameliyat olmam lazım dedi yok uyutacaklar beni telefonum kapalı olabilir dedi o gün geçti ertesi gün aradım ses soluk yok telefon yine kapalı.Sonra etrafımda ışıklar yanmaya başladı yaa anne dedim ev numaraları vardı sanki bende sonra aradım taradım ev numaralarını buldum...Bir aradım annesi yada teyzesiydi telefonu açan Çiroz ( rumuzu ) nerde dedim nasıl durumu ulaşamıyorum çok korkuyorum dedim karşımdaki kişi şoka uğradı...
Bir an durdu ve ''İYİ biraz grip olmuş içerde uyuyor bişeyi yok merak edilcek'' dedi vee ben sadece teşekkür edip kapatabildim...
Hııı bu arada o hastanedeyken senin telefon başında ne işin vardı diceksiniz o benle aynı şehirde değil başka başka şehirlerde oturuyoruz biz o yüzden ....
Ben direk bilgisayar başına geçtim elbet gircek dimi nete o girmezse bir arkadaşı girer elbet onun ''Ağzına Sıçarım'' yalancı sahtekarlar bana oyun oynadınız diye neyse girdi bir arkadaşı dünyanın lafını saydım  kız nedesin bana yok benim haberim yok ben hastane bliyorum ne zaman çıkmış demezmi ara diyor bana telefonu kapalı dedim ama ben sabah açıp yanına koymuştum diyor hani sen bugün gitmemiştin yanına dedim sabah bir ara gttim yanına dedi sonra kıvırdılar yine Çiroz'u son kez aradım ne hikmetse telefonu bir anda açılmış konuştuk ben evde değildim filan ayakları çekiyor bunun bir arkadaşı daha vardı bizi ayırmaya çalışan bayadır konuşmuyorlardı neymiş o gelmişmiş evlerine o yokken kardeşi  varmş evde sadece o açmış almış içeri telefondada benle konuşan oymuş bu kadar olurmu annesiyle konuşmak istedim annem evde değil dedi ben cep telefonunu arayim dedim yok çalışıyor açamaz dedi olurmu bu kadar yaa her defasında bir bahane o kadar yoruldum ki...Ve bugün artık en son herşey patladı ben bu kadar yalanlarına karşılık onu hep anlayışla karşıladım tamam benimde hatalarım oldu ama benim üstüme yeterince geldi...
Artık Huzurlu ve Mutlu olmak istiyorum...
Yeni Yıldan En Büyük Dileğim 2012 nin bir önceki yıldan daha güzel ve huzurlu geçmesi
Hepinize Mutlu Ve Huzurlu Yıllar...